Category: Uncategorized

We gaan inmiddels al ons 6e jaar in de Morvan in, en ons 3e zomerseizoen op onze stek in Frétoy. OK, het is nog februari, maar de narcissen zijn al uit en de vogels hebben de lente aangekondigd, dus we kijken al weer uit naar het mooie weer! Vorig jaar hebben we hard gewerkt om onze plek ook te kunnen delen met anderen. We hebben een mooie staanplaats voor de yurt gemaakt waar mensen hun vakantie kunnen komen vieren. Het afgelopen seizoen was erg succesvol, alle gasten waren laaiend enthousiast! Lees verder voor een speciale kortingsactie.

Wil je onze plek wel eens in het echt ervaren? Dat kan, want we zoeken een huisoppas van 2-13 oktober. Iemand die bij ons in huis (of in de yurt) verblijft en voor de hond, de twee kittens en evt de kippen zorgt, als die er tegen die tijd zijn.

Interesse, reply dan op deze post!

Er is al weer een half jaar verstreken, hoogste tijd voor een update! Het is even geleden maar laten we toch wat vertellen over de winter. De eerste weken waren we even klus-moe, en konden we niet de motivatie vinden om nog door te gaan in hetzelfde tempo. Bovendien moesten we ook gewoon weer aan het werk, en was het winter. Dan wil je toch liever warm bij de kachel zitten dan klussen in een koude schuur. Een soort bezinkingsperiode was ook heel goed, zodat we konden wennen aan ons nieuwe huis, en nieuwe plannen konden maken.

Allereerst: vanaf ons nieuwe adres wensen we iedereen een gelukkig nieuw jaar! Het is ons gelukt om voor de kerst nog te verhuizen, met de hulp van familie en vrienden. Natuurlijk was niet alles af, maar voldoende om comfortabel te kunnen wonen voorlopig. We hebben kerst gevierd op onze oude stek in het familiehuis in Les Diolots, en het nieuwe jaar ingeluid in ons eigen huis. We zijn heel blij er nu te wonen, en trots op ons werk!

Ik dacht het in deze post hierbij te kunnen laten, maar we hebben nog één verhaal voor jullie…

“Ooh la la, c’est pas bien, eh. C’est pas bien.” De chauffagiste (verwarmingsmonteur) kijkt hoofdschuddend naar de grote ketel in ons stookhok. “Ik heb nog nooit zo’n oude gezien die nog werkte. En ze zuipen ook he. Ooh la la.”. Ketel eruit en een andere erin, stelt hij voor. Daar gaat onze deadline dan weer! 1 oktober hadden we al laten varen, maar de chauffagiste schat dat het januari wordt. Het betreft namelijk niet alleen een nieuwe ketel, maar dan ook meteen een boiler in de badkamer, en een in de keuken. En in de badkamer is momenteel geen plaats, want daar zit de stoppenkast, dus die moet dan eerst verplaatst worden… Allemaal werk waar we geen rekening mee hadden gehouden.

De couvreur (dakdekker) laat zijn blik over ons dak gaan. “Tja, dat zijn wel oude pannen. En er zit een flinke golf in het dak. Eigenlijk moet het helemaal vernieuwd worden.” De schrik slaat ons om het hart. Het hele dak opnieuw? Maar dat kost handenvol geld! 40.000 euro, schat de couvreur. En dan moet er leisteen op, want dat wil de burgemeester. Wat? Mogen we niet zelf weten wat we op ons dak leggen? Gelukkig is er een tweede optie: om het nog een paar jaar aan te kijken, en alleen de slechte pannen te vervangen. “Maar dan moet je ze wel zien te vinden. Deze worden al 60 jaar niet meer gemaakt, en het is ook nog een zeldzame variant, de Perrusson Ecuisses double couloir”, legt de couvreur uit. Daar hadden we dus even niet op gerekend…

Terwijl we uitkijken over ons nieuwe domein, stopt er een groen autootje naast ons. Een oudere Fransman stapt uit, vlekken op zijn vaalgroene T-shirt en nog maar een paar tanden in zijn mond. “Vous avez l’acheté?”, vraagt hij. “Oui, nous sommes les nouveaux propriètaires”, bevestigen wij. Hij laat zijn blik dwalen over het gras dat kniehoog staat, de bramen die alles overwoekeren, de bomen die jarenlang niet zijn gesnoeid. “Il faut le nettoyer, eh. Couper les arbres. Il faut le nettoyer. Peu à peu.” Ja, knikken wij. Er moet veel gebeuren. Het is een grote klus. Maar als we het beetje bij beetje doen, komen we er wel.

Deze nieuwsbrief (de 11e alweer!) zal waarschijnlijk de laatste zijn! We staan nu met de bus op de camperplaats in Groningen, en zullen de komende maand in Nederland zijn. Het reizen met de bus zoals we de afgelopen 10 maanden gedaan hebben is voorlopig even voorbij, maar we hebben natuurlijk al weer nieuwe plannen! Daarover lees je meer onderaan de nieuwsbrief, eerst nog het laatste stukje van onze reis.

Zoals altijd met onze nieuwsbrieven, zijn we inmiddels niet meer op de plek waar we over schrijven. Stiekem zijn we inmiddels alweer in Groningen, na een week in Ljubljana en een week met Stef’s familie in Oostenrijk. Maar daarover later meer, eerst over onze laatste wwoofplek, bij Ra en Tamara in Kilovče en de mini vakantie in Kroatië.